Την είδες έπειτα από μήνες
ήταν σα να μην πέρασε στιγμή
έμοιαζαν τα μάτια της με λίμνες
και δώσατε το τελευταίο σας φιλί.
Είπες θα φύγεις μακριά
κι εκείνη έκλαψε για λίγο
μα πριν ακόμα φτάσεις στη γωνιά
σε ξέχασε και είπε “Εγώ θα μείνω”.
Απομακρύνεσαι
και νιώθεις την ανάσα σου ψυχρή
με μια παράξενη ομίχλη ντύνεσαι
και ετοιμάζεις τη μεγάλη σου φυγή.
Το γκάζι στα 130
λίγοι αυτοί που σε λυπούνται
οι φίλοι στήσανε ανδριάντα
και πάψαν πια να σε θυμούνται.
Ένα λουλούδι τώρα ξέρει
που τα δάκρυά σου το ποτίζουν
πως ακόμα η ψυχή σου εκείνη θέλει
μόνο δυο μέτρα χώμα σας χωρίζουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου