Κυλάει το αίμα λίγο λίγο
Χτυπούν οι σταγόνες ρυθμικά
Πετάει το ξυράφι απ’ το χέρι
Και περιμένει τον Θάνατο
καρτερικά.
Αίμα το πάτωμα γεμάτο
Κι αυτός γελάει ειρωνικά
νιώθει τον πόνο σαν λουλούδι
Που τον χαϊδεύει στοργικά.
Περνάνε σαν εικόνες οι αναμνήσεις
Μες την καρδιά του τον χτυπούν
Στα μάγουλα κυλάνε δυο σταγόνες
Μα ξέρει πως όλοι τον μισούν.
Νιώθει τον Θάνατο κοντά του
Σαν να τον αγκαλιάζουν δυο παιδιά
Βλέπει τα πρόσωπα στον τοίχο
Και προσπαθεί να φύγει μακριά.
Βλέπει το σώμα του να λιώνει
Και πολεμάει ηρωικά
Προσπαθεί το Θάνατο να διώξει
Μα στο τέλος ο Θάνατος νικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου