Έρχονται
κάποιες στιγμές που λες: «Μα καλά τόσο
μόνος είμαι; δεν υπάρχει κανένας εκεί έξω που να με σκέφτεται έστω και λίγο;
Δεν υπάρχει κάποιος που να θέλει να δει πώς είμαι; Να μου στείλει ένα μήνυμα;
Να δει αν ζω, αν υπάρχω;»
Και έρχονται και κάποιες στιγμές που λες: «
Αφήστε με. Θέλω να είμαι μόνος μου. Να ζω χωρίς να ζω. Να μην υπάρχω για
κανέναν»
Δεν ξέρω… Το πρώτο πονάει πιο πολύ μάλλον…
Αλλά και το άλλο καμία φορά γλυκό είναι…
Καληνύχτα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου